ទស្សនៈអប់រំជីវិតរបស់មហាត្មៈ គន្ធី
មហាត្មៈ គន្ធី ជាមេដឹកនាំហើយនឹងជាអ្នកនយោបាយដ៏មានកេរិ៍្តឈ្មោះរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា ជាមនុស្សសំខាន់ក្នុងការទាមទារឲ្យឥណ្ឌាមានឥស្សរភាពផុតពីនឹមអាណានិគមរបស់សហរាជអាណាចក្រ ដោយប្រើវិធីអហិង្សា ដែលក្នុងកាលជាខាងក្រោយមកវិធីនេះបានក្លាយជាបែបយ៉ាងដ៏ល្អក្នុងការធ្វើបាតុកម្មបែបស្ងប់សន្តិដែលពិភពលោកលើកតម្កើងទទួលស្គាល់។
គាត់ធ្វើការយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ដើម្បីកែប្រែរឿងសិទ្ធិរបស់អ្នកភាសខ្លួន ជនជាតិឥណ្ឌានៅទ្វីបអាហ្វ្រិកខាងត្យូង ព្រមទាំងបានអភិវឌ្ឍន៍លទ្ធិប្រឆាំងនឹងភាពអយុត្តិធម៌។ គាត់អាចផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពជីវិតការរស់នៅរបស់ជនជាតិឥណ្ឌានៅអាហ្វ្រិកខាងត្បូងបានយ៉ាងច្រើន។
មហាត្មៈ គន្ធី មានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមដែលប្រទេសត្រូវបានបែងចែកជាពួកហិណ្ទូនៅឥណ្ឌា ហើយនឹងឥស្លាមនៅប៉ាគីស្ថាន។ គាត់ព្យាយាមបញ្ឈប់ភាពហិង្សាដែលគួរឲ្យខ្លាចដែលកើតចេញ ពីផលនៃការបំបែកប្រទេស ធ្វើឲ្យគាត់ត្រូវអត់អាហារធ្វើបាតុកម្មស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិត ទើបហេតុចលាចលបានស្ងប់។ នៅខែមករាឆ្នាំ 1948 មហាត្មៈ គន្ធី មានអាយុ 79 ឆ្នាំ គាត់ត្រូវគេលបធ្វើឃាតខណៈដែលគាត់កំពុងដើរឆ្លងកាត់ជំនុំជនក្នុងក្រុងញូវដេលីដើម្បីទៅសូត្យមន្តពេលល្ងាច។
ដរាបណាសូម្បីតែមនុស្សម្នាក់ ត្រូវស្រេកឃ្លាន ព្រោះគ្មានការងារធ្វើ ដរាបនោះយើងនឹងទទួលទានអាហារ យ៉ាងមានសេចក្តីសុខដូចម្តេចបានទៅ។ ទៅមើលងាយមនុស្ស ដែលគ្មានខោអាវស្លៀកពាក់ដោយការឲ្យខោអាវដល់គេធ្វើអី ចូរឲ្យការងារគេធ្វើ ដើម្បីឲ្យគេបានរកប្រាក់មកទិញដោយកម្លាំងញើសឈាមរបស់ខ្លួនឯង។ វាជាបាបដែលទៅឲ្យអាហារដល់មនុស្សដែលមានកម្លាំងធ្វើការបានបរិភោគទទេ រកការងារឲ្យគេទៅនោះទើបជាបុណ្យ។
ភាពរឹងមាំ មិនមែនបានមកពីសមត្ថភាពផ្លូវកាយនោះទេ តែវាបានមកពីទឹកចិត្តដែលអំណត់អត់ធ្មត់នោះឯង។
ចូរជាមនុស្សដែលជម្រុញឲ្យពិភពលោកផ្លាស់ប្តូរ តាមបែបដែលអ្នកចង់ឃើញវាផ្លាស់ប្តូរ។
ចូរប្រើជីវិតឲ្យហាក់ដូចជាអ្នកនឹងស្លាប់ក្នុងថ្ងៃស្អែក ចូរសិក្សាស្រាវជ្រាវឲ្យហាក់ដូចជាអ្នកមានជីវិតស្ថិតនៅជានិច្ចនិរន្តរ៍។
អ្នកដែលអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង រឺ ធ្វើការងារបានច្រើនបំផុត ច្រើនតែជាមនុស្សដែលនិយាយតិចបំផុត។ ការនិយាយហើយនឹងការធ្វើច្រើនតែមិនអាចទៅជាមួយគ្នា។ ចូរមើលធម្មជាតិចុះ វាធ្វើការគ្រប់ពេលវេលា មិនឈប់សម្រាកសូម្បីមួយខណៈពេល តែធម្មជាតិក៏មិននិយាយស្តីអ្វីសោះឡើយ។
ភាពលើកខ្លួនឆ្មើងកន្ត្រើងជាឫសគល់នៃបណ្តាសេចក្តីទុក្ខលំបាកទាំងពួង។
អ្នកដែលបរិសុទ្ធិពីខាងក្នុងពិតប្រាកដ រមែងមិនអាចស្មោកគ្រោពុករលួយខាងក្រៅសោះឡើយ។
ទីណាមានសេចក្តីស្រលាញ់ ទីនោះមានជីវិត។
ចូរប្រាប់ក្មេងៗ ដទៃថា ខ្ញុំស្រលាញ់ពួកអ្នកខ្លាំងណាស់ស្មើនឹងកូនរបស់ខ្ញុំខ្លួនឯង។
ពាក្យកុហកត្រឹមតែបន្តិចក៏អាចបំផ្លាញមនុស្សបាន ប្រដូចនឹងថ្នាំពិសតែមួយតំណក់រមែងធ្វើទឹកដោះឲ្យខូចបាន។
អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះដែលអាចមើលឃើញខ្នងរបស់យើងបាន ខ្លួនយើងមិនអាចមើលឃើញយ៉ាងណាមិញ កំហុសរបស់ខ្លួនឯង យើងក៏រមែងមើលមិនឃើញយ៉ាងនោះដែរ។
គិតល្អគឺជារឿងមួយ ធ្វើល្អក៏ជារឿងមួយដទៃទៀត។
រឿងសំខាន់ តែបើនៅក្រៅចំនុច ក៏អស់ភាពសំខាន់។ រឿងដែលនៅក្នុងចំនុច ទោះបីជារឿងតូចតាច ក៏ក្លាយជារឿងសំខាន់ខ្លាំងបាន។
បើអ្នកគិតចង់ធំ អ្នកក៏នឹងក្លាយជាអ្នកធំ បើអ្នកគិតចង់ក្លាយជាអ្វី អ្នកក៏នឹងក្លាយជារបស់នោះ។
ខ្ញុំជំទាស់ការប្រើភាពហិង្សា ព្រោះពេលភាពហិង្សាឲ្យផលក្នុងផ្លូវល្អវាគ្រាន់តែជាកំឡុងពេលខ្លីៗប៉ុណ្ណោះ តែផលអាក្រក់នៃភាពហិង្សានោះស្ថិតនៅជានិច្ចនិរន្តរ៍។
ខ្ញុំគោរពសាសនាហិណ្ឌូ យេស៊ូគ្រឹស្ត ឥស្លាម ជិហ្វ ពុទ្ធសាសនា ព្រមទាំខុងជឺ។ សាសនាគ្រាន់តែ ជាថ្នល់ដែលមានដងផ្លូវផ្សេងគ្នា តែតម្រង់ឆ្ពោះទៅកាន់គោលដៅតែមួយជាមួយគ្នា។
“លេងនយោបាយដោយប្រាសចាកគោលការសំខាន់ ស្វែងសុខសម្រាន្តដោយមិនរំពឹងគិត មានបានពេកពិតដោយមិនបានធ្វើការងារ មានចំណេះដឹងឥតគណនាតែប្រព្រឹត្តិមិនល្អ ជាឈ្មួញជួញដូរតែគ្មានសីលធម៌បវរ វិទ្យាសាស្រ្តខ្ពង់ខ្ពស់អស្ចារ្យតែគ្មានធម៌ដែលជាភាពថ្លៃថ្នូរបស់មនុស្ស ចេះបូជាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់តែគ្មានការលះបង់” នេះគឺជាបាប ៧ អង្គតាមមុំគំនិតរបស់មហាត្មៈ គន្ធី។
No comments:
Post a Comment